Падман як сацыяльна прымальная інфармацыйная практыка

Abstract

У артыкуле аналізуюцца прычыны скажэння інфармацыі ў прасторы публічнай камунікацыі, разглядаюцца аб’ектыўныя і суб’ектыўныя ўмовы няпоўнай адпаведнасці прадукцыі сродкаў масавай камунікацыі крытэрыям аб’ектыўнасці і паўнаты. У якасці істотнага фактару зніжэння аб’ектыўнасці медыяпаведамленняў называецца мова камунікацыі, яе лексічная і псіхалінгвістычная структура. З псіхалагічнага пункту гледжання схільнасць да свядомага скажэння інфармацыі ў вербальнай і невербальнай формах уяўля-ецца ў якасці асаблівасці асобы, у якой вылучаюцца матывацыйны, кагнітыўныя і дзейсныя кампаненты. Адзначана, што кагнітыўнае скажэнне рэальнасці пад-мацоўваецца феноменамі, звязанымі са схільнасцю аўдыторыі да селектыўнага ўспрымання (палярызацыя поглядаў, з’явы стойкасці перакананняў, першаснасці, ілжывай карэляцыі). Аўтар прыходзіць да высновы: ва ўмовах суб’ектывізацыі публічнага дыскурсу, змены анталагічнай парадыгмы дзейнасці сродкаў масавай інфармацыі, зліцця медыйнай прасторы і сферы палітычнай актыўнасці, ператварэння інфармацыйнага прадукту ў асноўны эканамічны рэсурс на першы план выходзяць фактары скажэння інфармацыі, якія маюць асобасны характар.